ضرورت تخصیص ارز آزاد برای برقراری عدالت در درمان

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، آقایان رامین فلاح رئیس اتحادیه بازرگانان تجهیزات و ملزومات پزشکی، سعید جاوید نائب رئیس اتحادیه تولیدکنندگان و صادر کنندگان تجهیزات پزشکی و رضایی معاون درمان بیمه سلامت در برنامه بالاتر شبکه خبر ارائه دلار ارزان به وارد کننده تجهیزات پزشکی یا پرداخت یارانه ی آن به بیمه‌ها را واکاوی کردند.

مقدمه مجری: با یک مناظره دیگر خدمت شما هستیم با موضوع این که دلار ارزان را به وارد کننده‌ی تجهیزات پزشکی بدهیم یا همین یارانه را بیاوریم از طریق بیمه‌ها توزیع بکنیم؟ مشخصا موضوع مناظره‌ای که خدمت شما هستیم.
سوال: مروری کردیم بر نظرات موافقان و مخالفان و وضعیت این که الان ارز ترجیحی چگونه دارد پرداخت می‌شود در حوزه تجهیزات پزشکی و یک مروری کردیم بر این که تاریخچه اصلاحات ارزی در خصوص سیاست‌های ارز ترجیحی از چه زمانی بوده است؟
آقای جاوید اساسا شما اشکال وضعیت فعلی را در کجا می‌بینید که معتقدید باید ارز ارزان را از وارد کننده حذف بکنیم بدهیم به سمت بیمه‌ها و از آن طریق به مردم برسد؟
جاوید:هر اقتصادی و هر نوع روابط اجتماعی قواعدی دارد بازار هم از این بحث مستثنی نیست و بحث رقابت مهم‌ترین قسمتی است که ما باید تاکید کنیم در مورد این که بازار بزرگترین مولفه اش رقابت است ما نمی‌توانیم با روش‌های نظارتی، کنترلی و پلیسی اقتصادمان را به یک جایگاه خاصی برسانیم ما با ارز ترجیحی تقریبا آمدیم این کار را کردیم و آمدیم روش‌هایی را تعیین کردیم که مجبور شدیم که در هر فرایندی بیاییم نظارتی بگذاریم، یک کنترلی بگذاریم و این باعث شده که هر طوری ما فکر کنیم بالاخره روش‌های کنترلی بیشتر شده، احتمال این که فساد ایجاد بشود زیاد است و ما مطمئنا نمی‌توانیم کنترل کنیم.

سوال: به نظر شما این روش‌های کنترلی موفق بودند؟
جاوید: اصلا محال است موفق شده باشد ما این روش را چند بار رفتیم ما از اول انقلاب چند بار و چند ارز ترجیحی داشتیم از ارز ۱۷۰ تومان داشتیم تا الان آمدیم ۲۸ و ۵۰۰ تومان هم شده ارز ترجیحی، ما این را خدمت آقای رئیسی هم عرض کردیم زمانی که خدمت ایشان رسیده بودیم آن زمانی که دلار در بازار آزاد ۲۷ و ۵۰۰ بود ما خدمت ایشان هم اشاره کردیم که جناب آقای رئیس جمهور همین ۲۷ و ۵۰۰ یک روزی می‌تواند ارز ترجیحی ما بشود و الان ۲۸ و ۵۰۰ شده است و ما نگرانی مان این است که الان ارزی که ۴۲ تومان که به واردات می‌دهند همین دوباره بشود ارز ترجیحی ما، یعنی ما یک جایی باید این کار را تمام کنیم، یک جایی باید قطع کنیم، یک جایی باید بگوییم که ما ارزمان تک نرخی است، ما هر جا ارز تک نرخی داشتیم موفق‌تر بودیم.

آمار بانک مرکزی را وقتی نگاه می‌کنیم زمانی که ارزمان تک نرخی بوده هم رشد اقتصادی مان زیاد بوده، هم نرخ تورم مان پایین بوده است، ما وقتی مرور می‌کنیم آمار را، خود بازار هم به این جواب مثبت داده ما در زمینه‌ی تجهیزات پزشکی بهترین دوران تجهیزات پزشکی و پیشرفت تجهیزات پزشکی زمانی بوده که ارز تک نرخی بوده و ما توانستیم با وارد کننده با ارز ترجیحی رقابت کنیم و موفق هم بودیم و خیلی از شرکت‌های بزرگی که الان ما داریم و موفق اند و صادرات دارند محصول همان زمانی هستند که بازار آزاد و بازار دولتی یکی بوده و ما نرخ تک ارزی داشتیم، ما هر چقدر اصرار کنیم روی این قضیه که ما ارز ترجیحی می‌خواهیم، ما کدام روش را داریم الان می‌رویم کدام روش اقتصادی هست که به ما می‌گوید که شما باید ارز ترجیحی داشته باشید؟ کجای دنیا که کشور‌های متمدن و  کشور‌های با اقتصاد آزاد شما پیدا می‌کنید که چند نرخ ارز داشته باشند؟ الان ما ارز ۴۲۰۰ داریم ۲۸۵۰۰ داریم ۴۲ تومان داریم ۴۷ تومان داریم و ۵۷ تومان داریم، اصلا کسی که می‌خواهد سرمایه گذاری کند در زمینه‌ی هر فناوری مطمئنا دلسرد می‌شود وقتی می‌بیند که ارز‌های مختلف و روش‌های مختلف می‌تواند بیزینس این را در خطر بیندازد.

سوال: آقای فلاح شما نظرتان چیست بعنوان کسی که نماینده وارد کنندگان هستید و ارز می‌گیرید؟
فلاح: اصولا ارز ترجیحی به دلیل ساختاری که برای تخصیص ارز وجود دارد و برای واردات وجود دارد برای هیچ کسی معقول نیست از جمله وارد کننده، هنر تاجر این است که بتواند برنامه ریزی کند برای تجارت خودش، این برنامه ریزی اصل قضیه اش زمان است، قدرت چانه زنی در زمان اگر در اختیار او نباشد از دست می‌رود، باید بداند که چه کالایی را با چه قیمتی می‌تواند در چه زمانی تهیه کند، ما به دلیل مشکلات تخصیص ارز، سیاست‌ها همان طور که جناب اقای جاوید گفتند آن ساختار‌های سخت گرفتن ارز، نگرانی‌های دستگاههای نظارتی که این ارز چه می‌شود؟ چطور می‌شود؟ به چه قیمتی می‌آید و امثالهم، اصلا نمی‌دانیم که قرار است چه میزان ارز را بتوانیم جذب کنیم در نتیجه قدرت برنامه ریزی کامل از ما گرفته می‌شود، مضاف بر این که تمام هزینه هایمان، هزینه‌های شرکتمان شامل بازاریابی هزینه‌های مختلفی که وجود دارد و حقوق کارکنان مان چند برابر شده از چند سال گذشته، چطور ما می‌توانیم با ارز ۴۲۰۰ تومانی کالا بیاوریم و تحت قیمت گذاری صد در صد ناعادلانه و بدون کارشناسی و دستوری وزارت بهداشت با همان ۴۲۰۰ بفروشیم.

پس سودمان هم بر اساس همان ۴۲۰۰ است هزینه مان را بر اساس همان دلار ۵۷ هزار تومان انجام بدهیم، در نتیجه فکر نمی‌کنم هیچ تاجر عاقلی دنبال این باشد که برود اصرار کند که به من ارز ۴۲۰۰ تومانی بدهید، قوانین مملکت هم حتی اجازه نمی‌دهد اگر شما بخواهید بگویید من ارز ۴۲۰۰ نمی‌خواهم به من ارز ۴۲۰۰ ندهید شما گره خوردید به گروه کالایی یعنی گروه کالایی شما تعیین می‌کند که مشمول چه ارزی برای واردات می‌شوید؛ و این اصلا حتی کلان نگاه کنید برای تولید کننده واقعی هم همین طور که ایشان می‌گوید تولید کننده شاید خوشحال هم بشود ولی تولید کننده‌ی واقعی که عمق تولیدش بالا است و یک کالایی را دارد تولید می‌کند می‌تواند اگر محاسبات وزارت بهداشت درست هم باشد که من بعدا توضیح می‌دهم که وزارت بهداشت دارد تلاشش را می‌کند که این اتفاق نیفتد، می‌تواند حتی ضرر داشته باشد و با ارز آزاد اصلا عدالت در درمان بهتر انجام می‌شود چه الزامی دارد که یک نفر ممکن است یک درمانی با یک محصول جدیدتر، فناوری بیشتر و بهتر انجام بدهد، حتی این عدالت می‌تواند بهتر برگزار بشود، ولی  یکسری شروطی است که اگر الان بشود یا فرصت بعدی بشودگفت ، یکسری شروط دارد این را نمی‌شود یک دفعه گفت از فردا این کار را می‌خواهیم انجام بدهیم این کارقرار بوده پارسال انجام بشود پارسال به دلایل همین شروطی که من توضیح می‌دهم و نگرانی وزارت بهداشت بوده و نهاد‌های تصمیم گیر بوده انجام نشده آیا در این یک سال در خصوص این که این شروط انجام بشود حرکت شده؟ یا دوباره سر جای اول مان هستیم؟ من به نظرم این شروط را اگر بشنوید که خیلی شروط عجیب غریبی نیست این شروط اگر برقرار بشود کمتر آسیب می‌بینند اگر اجازه بدهید من خدمت شما عرض کنم.
ببینید کل ارز ۴۲۰۰ تومانی که الان دارد صحبت آن می‌شود، یک میلیارد و ۵۰۰ میلیون دلار است، ارز ۴۲۰۰ که قرار است داده شود که بخشی از آن قرار است به دارو‌های گران داده شود، قسمت عمده اش به تجهیزات پزشکی داده می‌شود.

سوال: این چیزی است که در ۱۴۰۲ دریافت شده دارید آمار را می‌فرمایید؟
فلاح: نه، هنوز دریافت نشده و یکی از آن مشکلات این است که آمار، مثلا یکی از مشکلات همین است آماری که داده می‌شود هیچ کس نمی‌داند چیست یعنی بین بانک مرکزی و وزارت بهداشت همواره ۲۰۰-۳۰۰ میلیون دلار اختلاف نظر است، بانک مرکزی بر اساس تخصیص دارد آمار می‌دهد که به نظر من غلط است، وزارت بهداشت بر اساس تعنین دارد آمار می‌دهد تعنین و تخصیص فرقش این است که می‌گویند تو وارد کننده، تو تولید کننده می‌توانید این قدر ارز بگیرید، حالا وارد کننده یا تولید کننده ممکن است آن را به دلایل مختلف نگیرد، اولین دلیل آن این است که پول ندارد برود آن را بگیرد و آن ارز باصطلاح بسوزد نه که واقعا بسوزد بر می‌گردد دوباره در خزانه دولت. بانک مرکزی می‌گوید من این قدر تخصیص دادم که آن تخصیص به درد نمی‌خورد باید راجع به تعنین صحبت کنیم و یک مقدار هم ارز ۲۸۵۰۰ هست که آن هم صحبت از حول و حوش دو میلیارد دلار ارز ۲۸۵۰۰ است و ۵۰۰ میلیون دلار هم ارز تالار دو.

ما حالا اگر این آمار‌ها را فرض کنیم همه در سال ۱۴۰۲ انجام شده و انجام خواهد شد، حالا سال ۱۴۰۳ هستیم، سال ۱۴۰۳ هنوز نمی‌دانیم مبنای ارز ۲۸۵۰۰ است؟ یا ۴۲ تومان؟ آن مبنای ارز. قرار است که مابه التفاوت هر آنچه که ارز شد تا آن عددی که در ۱۴۰۲ بوده، سال ۱۴۰۳ هم برگزار بشود، این به این معنی است که اگر ارز بخواهد تبدیل بشود به ارز ۲۸ هزار و ۵۰۰ تومان، حالت یک؛ یعنی آن یک میلیارد و ۵۰۰ هزار دلاری که صحبت آن بود، باید در مابه التفاوت ۲۸۵۰۰ منحای ۴۲۰۰ ضرب بشود، یعنی ۲۸۵۰۰ دیگر ۴۲۰۰ وجود ندارد، همه چیز شده ۲۸۵۰۰. این می‌شود تقریبا ۳۷ همت، حالا حالت دویی داریم که ارز ۲۸۵۰۰ نباشد ارز ۴۲ هزار تومان باشد، ۴۲۰۰۰ تومان را منهای ۴۲۰۰ باید بکنیم ضربدر یک و نیم میلیارد کنیم این می‌شود ۵۷ همت فقط این جا، همان ۲۸۵۰۰ را هم دوباره منهای ۴۲ تومان باید بکنیم، چون دیگر ۲۸۵۰۰ هم وجود ندارد ضربدر دو و نیم میلیارد که می‌شود ۳۴ همت، گمرک و واردات هم به همین نسبت می‌رود بالا، چون الان گمرک بر اساس ۲۸۵۰۰ دارد حساب می‌شود آن هم می‌رود بالا یعنی ما ۹۴ همت مابه التفاوت لازم داریم وضع موجود را حفظ کنیم.

جاوید: بودجه کشور چند همت است؟ این که شما می‌فرمایید مثلا چقدر تاثیر دارد در بودجه کشور؟
فلاح: در هر صورت پارسال برای طرح دارو، کل دارو شصت و خورده‌ای همت تصویب شد که آن شصت و خرده‌ای همت هم تا جایی که من می‌دانم سازمان برنامه و بودجه همه را تامین نکرد برای همین طرح دارویار هم یک کم دچار مشکل شده و نمی‌تواند پولش را به موقع بدهد، ۹۴ همت برای تجهیزات و ملزومات پزشکی صرفا دارد صحبت می‌شود این مابه التفاوت ۹۴ همت است.

سوال: آقای جاوید توضیحات شما را بشنویم شما چقدر به فرمایش آقای فلاح معتقدید که اساسا وارد کنندگان تمایلی به دریافت ارز ترجیحی ندارند؟
جاوید: آماری که جناب فلاح فرمودند به خاطر این که بانک مرکزی از شهریور ۱۴۰۰ به این طرف آمار را در اختیار ما نگذاشته ما واقعا نمی‌توانیم روی آماری که ایشان فرمودند استناد کنیم و این خودش محل منازعه است به خاطر این که ایشان ۹۴ همت فرمودند که مابه التفاوت اینها است، ما عدد‌هایی که داریم و آمار‌هایی که داریم خیلی کمتر از این بوده، این که ما داریم تقریبا بین یک و دو دهم تا یک و نیم میلیارد یورو بوده هم ارز ۴۲۰۰ هم ۲۸۵۰۰ ولی باز هم به حرف خودمان هم استناد نمی‌کنیم، چون باز هم بر اساس داده‌هایی بوده که از همکاران پرسیدیم و اطلاع پیدا کردیم بخاطر همین یک کم آمار‌ها شاید بتوان گفت که خودش محل منازعه باشد که نمی‌شود که مثلا تقریبا عددی که شما دارید و عددی که ما داریم تفاوت ۳۰-۴۰ درصدی دارد و عدد ایشان بالاتر است ولی به‌هرحال باید بپذیریم. 

سوال: با ایشان موافقید که وارد کننده‌ها تمایلی به دریافت ارز ترجیحی ندارند؟
جاوید: ایشان که جزو افرادی هستند که در واردات هستند و واقعا جزء خوشنام‌های این کار هستند ولی به طبع وقتی یک اتفاقی می‌افتد یک ارز ترجیحی ۴۲۰۰ تومان تعریف می‌کنیم از آن طرف دلار بیرون از این جا و در بازار خارج از ارز دولتی ۵۸ تومان است هم بحث قاچاق کالا پیش می‌آید، شما هر کاری بکنید بالاخره قاچاق معکوس که جنس از ایران و حتما قاچاق می‌شود کشور‌های دیگر و ما مجبور هستیم که این سوبسید را حتی به کشور‌های اطراف خودمان هم بدهیم، بحث دیگری هم که پیش می‌آید افزایش چشمگیر تقاضا در بازار می‌شود بالاخره شما یک نرخ ارزی را دارید که وسوسه کننده است و حتما سعی می‌کنند که دوستان این را بگیرند، بحث دیگری که هست ما در سال ۱۴۰۱ فکر می‌کنم، دوستان آمدند در اداره کل تجهیزات پزشکی یک بازمهندسی کردند در مورد قیمت اقلامی که ارز ترجیحی گرفتند، اینها دیگر مستند هستند.

جناب آقای فلاح هم حتما اطلاع دارند آنهایی که ما داریم بحث استنت قلبی است بحث سمعک است، بحث پروتز است، بحث کیت‌های آزمایشگاهی است که اینها وقتی که آمدند بازمهندسی قیمت کردند روی اداره کل تجهیزات پزشکی، قیمت‌ها حتی سی درصد هم کاهش پیدا کرد یعنی حتی ما استنتی داشتیم که ۳۰۰ یورو وارد می‌شده بعد آمده با بازمهندسی شده ۲۰۰ یورو، اتفاقی که می‌افتد شاید مثلا آن وارد کننده هم رفته روش‌های خودش را تغییر داده شاید آن وارد کننده هم آمده رقبای دیگر را دیده که دارد قیمت را پایین‌تر و عرضه می‌کند و به خاطر همین آمده قیمت پایین‌تر داده است.

سوال: بالاتر داده یا پایین‌تر داده؟ چیزی که ۲۰۰ یورو می‌ارزیده را ۳۰۰ یورو قیمت دادند؟
جاوید: نه، ۳۰۰ یورو را ۲۰۰ یورو دادند، به خاطر همین این است که شما حالا با احترام به همه وارد کننده‌های عزیز که برای ما محترم هستند و در چرخه‌ی سلامت کشور خیلی تاثیر دارند، اینها  چیز‌های عادی هستند وقتی شما یک سیاست غلطی را پیش می‌گیرید حتما یک اتفاقاتی می‌افتد که شاید آن وارد کننده محترمی که دارند کار می‌کنند شاید در جریان نباشند ولی این اتفاقاتی که بوده و اسنادش هست که در بازمهندسی به اداره کل تجهیزات پزشکی این قیمت‌ها کاهش پیدا کرده، عدد‌ها هم کم نیست یعنی شما میانگین اگر ۲۰ درصد فکر کنیم که کاهش قیمت داشتیم، در یک میلیارد دلار شما ببینید، البته یک میلیارد دلار یا یک میلیارد یورو ببینید چه عدد بزرگی می‌تواند باشد با احترام به همه وارد کننده‌هایی که دارند کار می‌کنند 

سوال: اگر بخواهید این را بازتر بکنید دقیقا چه اتفاقی می‌افتاده است؟ یعنی مشکل کجا می‌شده؟
جاوید: بحث این جا بوده که همه وارد کننده‌های ما، چون ما یک مهندسی خرید هم داریم یعنی ما شاید یکسری از وارد کننده هایمان به صورت سنتی رفتند جلو و این اتفاقی که افتاده خودشان باید بیایند توضیح بدهند که چه اتفاقی می‌افتد که مثلا وقتی که یک دانه استنت قلبی را ۳۰۰ یورو، ۱۴۰۰ آورده بودند چه اتفاقی افتاده که ۲۰۰ یورو در سال ۱۴۰۱ توانستند عرضه کنند همان برند، همان مدل را توانستند به وزارت بهداشت بدهند و خوشبختانه ما در این زمینه اداره کل خیلی عملکرد مثبتی داشت ولی چه اتفاقی افتاده را باید عزیزان خودشان توضیح بدهند.

سوال: پس اجازه بدهید این را از آقای فلاح بپرسیم که آقای فلاح چگونه این اتفاق ممکن است؟
فلاح: من با بخشی از صحبت‌های ایشان موافقم ولی با بخشی دیگر به دلیل این که یکسری پیش فرض گذاشته می‌شود و این پیش فرض‌ها غلط است، اولا که قیمت دست وارد کننده است وارد کننده می‌رود از یک جایی می‌خرد، بعد کالایی که ساخته شده است و مشخص است و برند آن مشخص است، وزارت بهداشت که ننشسته که هر کسی هر قیمتی داد قبول کند، اصلا بازمهندسی برای چه گذاشته؟ برای همین گذاشته که ببیند قیمت‌ها چند است، پس دارد تلاش می‌کند که قیمت بهتر در این زمینه بگیرد، الان وزارت بهداشت به روش فراخوان دارد همین کاررا می‌کند یعنی فراخوان عمومی می‌گذارد در سایت ها‌ی خودش می‌گوید این مدل، این تعداد من می‌خواهم وارد کنم هر کس، دیگر لازم نیست خود وارد کننده این قضیه را قیمت، هر کسی می‌تواند هر قیمتی بدهد، بیاید بدهد، مناقصه‌هایی که توسط هیئت امنای ارزی گذاشته می‌شود ابزار قانونی برای همین کار است یعنی تمام این کار‌ها دارد انجام می‌شود که قیمت را سعی کنند بهترین قیمت بخرند.

جاوید: البته در زمینه استنت و کیت‌های آزمایشگاهی هیچ موقع هیئت امنای ارزی تا آنجایی که من یادم هست ورود نکرده است. اتفاقا پیشنهاد ما هم همین است که وزارت بهداشت یک ساز و کاری دارد به اسم هیات امنای ارزی، هیات امنای ارزی الان خرید‌هایی که دارد انجام می‌دهند حتی در زمینه تجهیزات از وارد کننده‌های محترم که دارند خرید می‌کنند واقعا بهترین قیمت را خرید می‌کند بخاطر این که مناقصه می‌گذارد، رقابت می‌گذارد بازار شرط اول آن رقابت است، شما اگر در بازار بحث رقابت را حذف کنید، در واقع آیتم اصلی و سلاح اصلی را از آن گرفتید بخاطر همین بوده که زمانی که فراخوان دادند، دوستان وارد کننده هم رفتند مذاکره بیشتری کردند، راه‌های بهتری پیدا کردند برای این که قیمت را پایین بیاورند یعنی این بحثی که ما می‌کنیم اصلا بحث شخصی نیست بحثی است که آنها هم توانستند ابزاری پیدا کنند در بحث رقابت و در بحث تعداد قیمت را پایین بیاورند.

به همین خاطر بوده زمانی که فراخوان دادند دوستان وارد کننده رفتند مذاکره بیشتری کردند راه‌های بهتری پیدا کردند برای این که قیمت را پایین بیاورند یعنی بحثی که ما می‌کنیم اصلاً بحث شخصی نیست بحثی است که آنها هم توانسته‌اند ابزاری پیدا کنند در بحث رقابت و در بحث تعداد قیمت را پایین بیاورند.
 فلاح: بله همانطور که شما می‌فرمایید این ابزار در اختیار وزارت بهداشت است و از این ابزارش استفاده می‌کند مضاف بر این که کارشناسان محترم وزارت بهداشت به دلیل سال‌ها فعالیتی که دارند انجام می‌دهند و می‌دانند، دارند مقایسه قیمت می‌کنند.

 سوال: الان موردی که به آن اشاره کردند چگونه انجام شده است؟
 فلاح: من متاسفانه در جریان این قضیه نیستم و نمی‌توانم تایید کنم که چنین چیزی است یا نیست ولی در کیت‌های آزمایشگاهی من می‌دانم چنین اتفاقی نیفتاده است
 جاوید: نه کیت‌های آزمایشگاهی درصدش پایین‌تر بوده ۵ درصد تا ۲۰ درصد کیت‌های آزمایشگاهی بودند.
 فلاح: بله ببینید روش تعداد است یک زمان است که به یک نفر می‌گویند قرار است تو صد کیت بیاوری ولی یک زمان است وزارت بهداشت می‌گوید اگر قیمتت را پایین بیاوری به این قیمت برسانی به جای صد تا به تو هزار دانه می‌دهم بیاوری، این با این فرض بوده یعنی تعداد در قیمت کاملاً موثر است در کیت‌های آزمایشگاهی هم وزارت بهداشت به این مسیر رفت گفت تو وارد کننده، تو تامین کننده هر کسی بتواند قیمتش را پایین بیاورد من از سهم این کم می‌کنم و به سهم او اضافه می‌کنم.
 جاوید: بله من مطالعه‌ای می‌کردم در زمینه دانه‌های روغنی که اصلاً ربطی به صنف ما ندارد زمانی که آزاد بود و شرکت‌ها به صورت آزاد می‌توانستند جنس را وارد کنند تعداد آن محدود است زیر سی تا است حالا من عدد را نمی‌گویم، چون شاید اشتباه بگویم ولی وقتی برای دانه‌های روغنی ارز ترجیحی گذاشتند افزایش ۱۰ برابری داشت ببینید شما زمانی که چنین ارز ترجیحی را قرار می‌دهید بیزینس خودتان هم حتماً زیر سوال می‌رود به خاطر این که افرادی می‌آیند که شاید ناآشنا باشند
 فلاح: ما که در این بازار موافق ارز ترجیحی نیستیم.
 جاوید: من ندیدم حتی در مسئولان دولتی، از مقام معظم رهبری، رئیس جمهور، رئیس مجلس کسی موافق ارز ۴۲۰۰ تومانی باشد ولی متاسفانه هست، چگونه است  من واقعا نمی‌دانم چه بگویم.
 فلاح: من آن توضیح را می‌گویم که متاسفانه چرا هست، ولی باز هم تاکید می‌کنم وزارت بهداشت ابزار کافی شامل مناقصات، فراخوان‌ها، مقایسه قیمت‌ها همه اینها را دارد و می‌تواند از این ابزارش استفاده کند.  یکی از ابزارهای خوبی هم که دارد که البته از یک لحاظ برای ما بد است، این است که می‌گوید به تو سهم کمتری می‌دهم اگر قیمتت بالاتر باشد این یک جور مناقصه ناعادلانه است ولی باز این مناقصه ناعادلانه کار می‌کند، ۵ بله قیمت‌ها تا جایی پایین می‌آید ولی قیمت‌ها الان در فراخوان‌هایی که روی یک سری از محصولات دادند یک دلار هم بعضی از کالا‌ها پایین نیامده است این یعنی این که از این پایین‌تر دیگر جا ندارد، اگر وقتی می‌گویند هر کسی می‌تواند از این ارزان‌تر بیاورد برود بیاورد و این اتفاق نمی‌افتد.
 جاوید: ولی کاهش خوبی داشتیم
 فلاح: در بسیاری از محصولات، فراخوان‌ها جواب نداده است.
 جاوید: مثلاً آماری که من دارم در سمعک حول و حوش ۱۵ درصد کاهش قیمت داشتیم، در بحث پروتز‌ها حول و حوش ۱۰ درصد کاهش داشتیم در بحث کیت‌های آزمایشگاهی ۵ الی ۲۰ درصد کاهش داشتیم اینها عدد‌های بزرگی است.
 فلاح: این را استفاده کرده‌اند باز هم می‌توانند ادامه بدهند 
جاوید: منظورم این است که پس بحث این که اگر ما باز مهندسی کنیم در روش‌هایمان و در قیمت‌هایمان حتماً موفق می‌شویم.

 فلاح: این به این معنی نیست که این اختلاف قیمت در اختیار تو وارد کننده بوده و وارد کننده این را برمی‌داشته می‌گذاشته در جیبش، این تغییر در روش خرید انجام شده است گفته‌اند به جای اینکه ۱۰۰ تا از تو بخرم هزار تا می‌خرم و جالب اینجا هست که این اتفاق هم قولی بوده که انجام نشده، قولی هم که وزارت بهداشت داده، چون در اختیارش نبوده که بگوید من این را به تو می‌دهم یا این که چه می‌دانم بازار در اختیار این است که ۵۰ درصد مصرف کننده‌ها بخواهند این لیوان را بخرند، خیلی سخت است برای شما که از فردا بگویید این لیوان را نخرید بروید آن لیوان را بخرید، خود کشش بازار همان رقابت که شما می‌گویید گاهی جواب نمی‌دهد، کالا‌هایی می‌تواند بیاید که اصلاً توسط مصرف کننده استفاده نشود، تنها راه پایین آوردن دقیق قیمت‌ها مناقصه است، مناقصه برای اینکه برای خریدار تعهد ایجاد می‌کند و برای فروشنده هم تعهد ایجاد می‌کند، فروشنده می‌آید الکی یک قیمت می‌دهد در این فراخوان‌ها، می‌گوید که مثلاً تا دیروز آقای جاوید می‌گفته ۱۰ دلار، من می‌دهم ۹ دلار، خوب چه تعهدی دارد آن ۹ دلار را انجام بدهد؟ یک عددی می‌اندازد آن وسط همه را هم به جان یکدیگر می‌اندازد. 

جاوید: البته یک اتفاقی هم افتاده که به نظرم درست هم است یعنی من فکر نمی‌کنم اشتباه باشد به خاطر این که شما به عنوان کسی که دارد یک جنس تخصصی را وارد می‌کند خیلی مهم است که همه مشخصات یک جنس خوب را می‌دانید که وارد کنید ارزی که تخصیص پیدا کرده برای هر کدام از این اقلامی که من خدمت شما عرض کردم سال ۹۲ همان بوده، سال ۹۳ همان بوده، سال ۹۴ همان بوده یعنی یک طیفی بوده، شرکتی که وارد کننده بوده از سال ۹۲ دارد به تعداد جنس را می‌آورد یعنی با بازیگر جدیدی وارد بازار نشده ولی قیمت همین بازیگر اصلی هم کاهش پیدا کرده یعنی افراد غریبه و افراد ناآشنا به این بیزینس وارد نشدند، همان عزیزانی که قبلاً کار می‌کردند و سالیان سال است دارند زحمت می‌کشند روش‌هایشان را تغییر دادند، من اول صحبت‌هایم هم عرض کردم.

 سوال: بیان ساده‌تر آن این است که دولت می‌توانسته ارز ترجیح کمتری اختصاص بدهد ولی بیشتر اختصاص می‌داده در سال‌هایی که به آن اشاره می‌کنید.
 جاوید: بحث آن این است که شما زمانی که دارید خرید می‌کنید ایشان خیلی هم خوب اطلاع دارند قیمت‌های تجهیزات پزشکی مثل آهن، مثل گندم و مس نیست، شرکت‌های مختلف به کشور‌های مختلف قیمت‌های مختلفی می‌دهند یعنی قیمت‌هایی که مثلاً در مورد پروتز به ما می‌دهند شاید بهترین قیمت باشد، قیمتی که الان به کشور دیگر می‌دهند شاید خیلی بالاتر از ما باشد ما خودمان این کار را می‌کنیم ما در اتحادیه مان همکارانمان وقتی داریم فروش می‌کنیم حتماً برای ما مهم است که به کشوری که داریم می‌دهیم عدد پایین می‌فروشیم و به یک کشور دیگر عدد بالاتر می‌دهیم و بقیه تولید کننده‌های خارجی هم همینطور هستند، اتفاقی که افتاد و قیمت کاهش پیدا کرد یکی از عوامل آن همین می‌تواند باشد به قول ایشان وقتی دید تعداد بالاتر رفت، قیمت مناسب‌تری به ما دادند.

 فلاح: من یک بار دیگر خدمت شما عرض کنم فراخوان یک ابزاری است که در اختیار وزارت بهداشت است و باید از آن هم استفاده کند ولی برای استفاده از این، این که چی را فراخوان می‌کند و با چه شرطی خیلی مهم است، یادمان نرود هنوز صنف تجهیزات پزشکی از آن خلافی که یک شرکت کرد و جای استنت قلبی، می‌گویند کابل آورد یا چیز دیگر آورد هنوز ما آسیب شخصیتی، آسیب عرفی خوردیم و هنوز هم داریم این را می‌خوریم. چرا این اتفاق افتاد؟ یک نفر آمد در این فراخوان‌ها گفت من استنت قلبی ارزان‌تر می‌آورم گفتند برو بیاور همان آدم که رفت ارزان‌تر بیاورد بله نصفش را هم درست آورد روی نصفه دوم آمده خلاف را کرده، اگر ایشان نماینده‌ای بود که سال‌ها در این بازار کار می‌کرد خاک این بازار را خورده آن استنت اگر رند بازار شده، ایشان میلیارد‌ها تومان در کنگره‌ها و سمینار‌ها رفته آموزش داده، خودش را پرزنت کرده، خدمات بعد از فروش خوب داده و همه این کار‌ها را کرده یک نفر از راه می‌آید و این اتفاقات می‌افتد خوب اینکه هر کسی برود فراخوان بدهد باید حواسشان جمع باشد این خیلی مهم است.

 سوال: ارتباطمان با آقای رضایی معاون درمان بیمه سلامت برقرار شده آقای رضایی بفرمایید راه درست از نظر شما چیست و اسناد بالادستی و قوانین به ما چه می‌گویند که یارانه‌ای که دولت دارد اختصاص می‌دهد به بهترین شکل به دست مردم برسد؟
 رضایی: همان طور که مهمانان عزیز قطعاً مستحضر هستند آن چه که در قوانین بالادستی ذکر شده در حوزه سلامت در بحث تامین مالی هم سیاست‌های کلی و هم قوانین برنامه توسعه و هم قانون بودجه تمرکز تامین منابع را در حوزه بیمه‌ها ذکر کرده ما تجربه مثبتش را هم در بحث دارویاری داریم البته من نمی‌خواهم وارد جزئیات بشوم نقد‌هایی به اجرای طرح دارویار در کشور وجود دارد، اما هیچ کدام از این نقد‌ها متوجه اجرای تبدیل ارز ترجیحی و جابجایی آن از مبدا به مقصد نیست، نظر من این است که این شیوه و سیاست سیاست درستی بوده که ما ارز دارو را از مبدا انتقال دادیم به مقصد و فوایدش به نظر من نسبت به آن چیزی که در مبدا این ارز تخصیص پیدا می‌کرده قطعاً بیشتر سود داشته نسبت به آن چیزی که به مبدا اختصاص داده می‌شد، مشابه همین را هم ما فکر می‌کنیم که به نفع مردم خواهد بود که ارزی که حول و حوش تقریباً یک و نیم میلیارد یورو در سال جاری است همین مبلغ  هم از طریق بیمه‌ها بتواند در اختیار مردم و بیمه شدگان و بیماران قرار بگیرد و فوایدش را به نظر ما بیشتر از در شرایط فعلی که در آن به سر می‌بریم.

سوال: چگونه این اتفاق می‌افتد اگر این مبلغی که الان دولت دارد به وارد کننده و حالا به نوعی به تولید کننده یارانه می‌دهد و اگر به بیمه‌ها تخصیص داده شود که شما یارانه را بدهید چگونه برای مردم بهتر خواهد بود؟
 رضایی: اولاً کسانی که واقعاً نیازمند هستند، چون تفاوتی بین تخصیص این یارانه که فقط افرادی که نیازمند هستند یعنی به کسانی که به عنوان بیمار تعریف می‌شوند تحقق پیدا می‌کند یعنی به صورت فراگیر به همه شهروندان تعلق نمی‌گیرد این به نظرم خودش یک نوع تمرکز می‌آورد به افرادی که واجد شرایط هستند دوم این که ساز و کار بیمه‌ای با توجه به سامانه‌هایی که ما به صورت الکترونیک در اختیار داریم امکان به هدف رساندن به افرادی که نیازمند هستند و به صورت واقعی خدمت گیرنده هستند بسیار افزایش پیدا می‌کند و این امکانات الان در سازمان‌های بیمه گر اصلی وجود دارد که این خدمت را بتوانند دقیقاً چه در بخش بستری و چه در بخش سرپایی به هدف بنشانند و فوایدش به نظر من خیلی بیشتر از آن چیزی است که الان با توجه به این که الان هم مهمانان بزرگوار اشاره داشتند که در حال حاضر کالا‌ها و تجهیزات پزشکی دارد از مراجع مختلف مثلاً می‌بینیم برخی با ارز‌های ۴۲۰۰ تومانی و برخی در تالار‌های بعدیش مثلاً با ارز‌های ۲۸۵۰۰ یا ارز نیمایی و گاهی با ارز آزاد وارد می‌شود و تفکیک آن در زمانی که به دست مصرف کننده می‌رسد واقعاً کار آسانی نیست یا لااقل شبکه‌های نظارتی که الان وجود دارد امکان نظارت دقیق وجود ندارد و چه بحث کالایی که با ارز ۴۲۰۰ تومانی آمده ممکن است با قیمت ارز‌های آزاد به دست مصرف کننده برسد و قطعاً زمانی که ما یارانه را در مبدا می‌دهیم و بیمه‌ها می‌توانند این کار را به انجام برسانند این تفاوت را دیگر شاهد نخواهیم بود و سود این به نفع مصرف کننده خواهد بود.

 فلاح: آقای رضایی ممنون از توضیحات شما ولی من برای روشن شدن موضوع برای بینندگان محترم این را خدمتتان عرض کنم یک نوع کالا نمی‌تواند با ارز‌های مختلف وارد بشود ارزی که به کالا تخصیص داده می‌شود به گروه کالایی وصل است یعنی اگر قرار است گروه کالایی بر فرض استنت قلبی گروه کالایی یک است مشمول ارز ۴۲۰۰ تومانی است و حتی اگر وارد کننده بخواهد با ارز دیگری با خواسته خودش بگوید مثلاً من ارز ۴۲۰۰ تومانی نمی‌خواهم می‌خواهم بروم این را با ارز ۲۸۵۰۰ تومانی بیاورم  وزارت بهداشت این اجازه را به او نمی‌دهد، نظام بانک مرکزی این اجازه را به او نمی‌دهد لذا این که یک کالا با قیمت‌های مختلف اگر در جا‌های مختلف دارد توزیع می‌شود این خلاف است نباید توزیع بشود ولی این گونه نیست که این خلاف یک خلاف سیستماتیک باشد و بشود این کار را کرد هر کسی می‌تواند یک خلافی بکند و با توجه به انبار مجازی که وزارت بهداشت، اداره کل تجهیزات پزشکی الان ایجاد کرده هر کالایی که وارد می‌شود در این انبار مجازی به محض اینکه ترخیص می‌شود از گمرکات به طور اتوماتیک در این انبار مجازی ثبت می‌شود به عنوان داشته آن شرکت و این انبار مجازی نحوه توزیعش را کنترل می‌کند لذا هم قیمت و هم نحوه توزیع دارد کنترل می‌شود.

البته اینهایی که من می‌گویم در جهت این نیست که من می‌گویم ارز ۴ هزار و ۲۰۰ هزار تومانی خوب است، خیر، فقط دارم توضیح می‌دهم که این ساختار‌های نظارتی وجود دارد تنها خطری که وجود دارد این کالا‌ها از شبکه‌های درمان خارج شود به صورت غیرقانونی و در جای دیگر توسط افراد ثالث توزیع شود یا قاچاق معکوس شود این قاچاق معکوس به دلیل این که تجهیزات پزشکی با مواد غذایی، گوشت و ... فرق دارد و در انبار مجازی ثبت می‌شود و توزیع آن کنترل می‌شود و دارای بارکد است، کد سلامت دارد و اینها کاملاً قابل رهگیری است نمی‌گویم صفر است ولی به حداقل ممکن رسیده، ممکن است یک سری کالا‌هایی مثل آنژیوکت و امثال آن که مثلاً اینها خریدهایشان حجیم است و کنترل نداشتند این اتفاق بیفتد ولی در کلان مملکت، قاچاق معکوس تجهیزات پزشکی عدد بالایی به هیچ وجه نیست.
 جاوید: اگر ۱۰ درصد هم اتفاق بیفتد به خاطر تفاوت که بین ۴۲۰۰ تا ۵۸ تومان داریم عدد بزرگی می‌شود فلاح: به نظر من یک درصد هم این اتفاق نمی‌افتد.

 جاوید: یعنی درست است عدد‌ها را هر چقدر کوچک کنیم، چون این تفاوت‌ها خیلی زیاد است ۱۲،۱۳ برابر است من در مورد فرمایش ایشان رفته رفته این ابزار بیشتر شده و شما درست می‌گویید این اتفاق دارد کمتر می‌شود ولی فرمایش آقای رضایی درست است یک زمانی ما دستگاهی را تولید کننده ما تولید می‌کرد که به حد کافی هم در کشور تولید می‌کرد آن موقع که ارز ۱۲،۱۳ تومان بود در همان زمان آمدند ارز ۴۲۰۰ تومانی دادند به شرکتی رفت همان دستگاه را آورد که آن شرکت به خاطر این که آمریکایی بود اجازه واردات به او داده بودند ولی همان محصول ۵ سال پیش منقضی شده بود و دیگر آن شرکت آن دستگاه را تولید نمی‌کرد یعنی فروختند به ایران دستگاه‌هایی که ۵ سال بود دیگر تولید نمی‌شد، فرمایش ایشان اتفاق افتاده بود رفته رفته بله ابزار نظارتی بیشتر شد، فرمایش شما هم درست است کمتر شده ولی هنوز به صفر نرسیده همین درصد پایین هم به خاطر اینکه ارز آزاد با ارز ۴۲۰۰، حدود ۱۲ تا ۱۳ برابر تفاوتش است باز هم عدد بزرگی می‌شود 
فلاح: من این ۱۰ درصد را قبول ندارم.

 جاوید: من اصلاً روی درصد اصرار ندارم، چون ما درصد نگرفتیم.
 رضایی: بله آن مصادیق وجود دارد که با نرخ‌های متفاوت در بازار عرضه می‌شود، عرض کردم یک مقدار برمی‌گردد به نقص در نظارت‌ها، واقعیت امر این است که دود اینها به چشم مردم می‌رود و باعث می‌شود به هر دلیلی فراز و نشیبی در تخصیص ارز وجود دارد باعث کمبود‌های مقطعی برای ارائه کنندگان و گیرندگان خدمت است.

سوال: شما این نقص را می‌توانید پوشش بدهید؟
 رضایی: وقتی که با ارزی که نسبتاً آزاد اسمش را بگذاریم در واردات یا در تولید ارز با سختی کمتری در اختیار وارد کننده یا تولید کننده که قرار می‌گیرد دیگر این بهانه‌ها رفع خواهد شد که الان در حال حاضر تجهیزاتی که مورد استفاده است حالت سینوس وار دارد یعنی شما می‌بینید در ماه‌هایی واردات برخی از تجهیزات انجام می‌شود و در برخی از ماه‌ها انجام نمی‌شود این حالت سینوسی باعث می‌شود که خدمتی که می‌خواهد در برخی از رشته‌های تخصصی ارائه شود دچار مشکل می‌شود مثلاً در یک مقطعی می‌بینید یک پروتز وارد می‌شود و در مقطع دیگر وارد نمی‌شود یا اگر وارد می‌شود در توزیع آن مشکل وجود دارد و توزیع آن به گونه‌ای انجام می‌شود درست است که می‌فرمایند در انبار‌های مجازی اینها رصد می‌شود، اما آیا به درستی توزیع می‌شود؟

در مراکز دولتی و غیردولتی می‌بینیم همان جنسی که با ارز مثلاً دولتی وارد شده به اندازه کافی در اختیار مراکز دولتی قرار نمی‌گیرد و این باعث می‌شود بیماران ناگزیر می‌شوند همان خدمت را در صورتی که همه امکانات این خدمت در بخش دولتی وجود دارد بیمار ناگزیر می‌شود به بخش خصوصی مراجعه کند با هزینه‌های چند برابر صرفاً به خاطر اینکه این امکانات یک قلم جزئی از خدمت که مثلاً تهیه یک کالای تجهیزات پزشکی است باید شیفت پیدا کند به بخش خصوصی که از عهده و توان بیمار خارج است و آن موقع هم بیمه‌ها پوششی ندارند در بخش خصوصی یا لااقل پوشششان به اندازه بخش دولتی نیست و اینها مشکلاتی است که الان وجود دارد یعنی شما به صورت عینی مشاهده می‌کنید که عرض کردم شاید بفرمایید که اینجا نقص‌هایی در بخش‌های نظارتی است، اما واقعیتی است که وجود دارد در صورتی که اگر این مشکل را از مبدا ما حل کنیم یعنی در واردات مشکل نباشد، در تولید مشکلی نباشد و نهایتاً آن کسانی که خدمت را دریافت می‌کنند چه در بخش دولتی و چه در بخش خصوصی بتوانند از یارانه‌ای که دولت در نظر گرفته بتوانند از حقشان استفاده کنند و اینجا بیمه‌ها تسهیل گر باشند و بتوانند تسهیل‌گری خودشان را ایفا کنند.
 فلاح: آقای رضایی البته این که واقعیت مراکز دولتی شاید توزیع به حد کافی در مراکز دولتی نمی‌شود واقعیت این گونه نیست ولی این جبر به این سمت خواهد رفت وقتی مراکز دولتی یک سال و نیم طول می‌کشد پول شرکت‌ها را بدهند و دلیل آن هم این است که می‌گویند شما‌ها پول آن را نمی‌دهید که من نمی‌دانم صحت دارد یا ندارد معلوم است طرف اگر همه جنس‌هایش را به مراکز دولتی بدهد ورشکست می‌شود شما با چهار و دویست ندارید بدهید، می‌گویید اگر ۲۸۵۰۰ بشود من پولدار می‌شوم می‌دهم؟ این ما به التفاوت را صحبت کنید رضایی: عرضم این است که ما با تفاوت ریالی اش را به بیمه‌ها می‌دهند.

 فلاح: مگر ما به التفاوتش را در دارویار دادند؟ اساساً تجهیزات، من توضیح خواهم داد این تجهیزات را که ما مثل دارو نگاه کنیم این مشکل اصلی است که سازمان غذا و دارو، اسمش هم رویش است تجهیزات و دارو را تفکیک نمی‌کند، دارو با تجهیزات فرق دارد، دارو قسمت عمده کارش خدمت دارد تولید می‌کند، شما ببینید برای دارویار یک مریض یک دارویی را یک نفر می‌رود از داروخانه می‌خرد، شما می‌دانید این یارانه یا سوبسید را باید به چه کسی و در کجا بدهید، در تجهیزات پزشکی خدمت دارد تولید می‌شود یعنی شما وقتی طرف می‌رود عکس رادیولوژی می‌گیرد می‌خواهید به آن فرد پول بدهید؟ مگر می‌توانید این کار را بکنید؟ شما باید خدمت را تعرفه خدمت را درست کنید، به تعرفه خدمت بالاتر پول بدهید. یک نفر حاضر نمی‌شود که بنشیند راجع به این طرح وقتی قیمت دارد ۱۰ برابر می‌شود، تعرفه ۲۵ درصد بالا برود درست می‌شود؟ خوب این اختلاف قیمت باید در تعرفه دیده شود بله برای پروتز زانو و استنت قلبی می‌توانیم این کار را بکنیم عکس ام آر آی هم می‌توانید؟ آیا خدمت رادیولوژی می‌توانید؟

کیت آزمایشگاهی را می‌توانید؟ همه اینها باید خدماتشان اصلاح بشود، این باید در اختیار وزارت بهداشت باشد، وزارت بهداشت باید کمیته‌های تخصصی شامل اصلش بیمه‌ها، انجمن‌های تخصصی، معاونت درمان و انجمن‌های شرکت‌های تولید کننده و انجمن شرکت‌های وارد کننده و هر انسان دیگری که می‌تواند در این نظر بنشیند، بنشیند تصمیم بگیرد بابت این موضوع، اگر قیمت کیت آزمایشگاهی ۷ برابر بشود یعنی از ۴۲۰۰ بشود ۲۸۵۰۰، هفت و نیم برابر بشود، کیت آزمایشگاهی اثرش روی تعرفه چقدر است؟ فکر نکنید کاری است که دو روزه می‌شود انجام داد اصلاً شرط ما برای این کار این است که آیا این کار‌ها انجام شده؟ ما خودمان بررسی کردیم دیدیم اگر قیمت کیت آزمایشگاه بشود ۲۸۵۰۰، سه و دو دهم برابر باید تعرفه اصلاح بشود تا آزمایشگاه‌های دولتی شما ورشکست نشود ولی آیا کسی رفته این را متر کند؟ همینطور که نمی‌شود گفت صورت مسئله را پاک کنیم بگوییم از فردا بشود ۲۸۵۰۰، این کار بسیار سخت است سازمان نظام پزشکی هم باید در آن باشد، این کار سخت است و هیچ کس حاضر نیست این کار سخت را انجام بدهد همه می‌گویند ۹۴ همت بده ته زنجیره، در نظر داشته باشید ما به جای زنجیره باید کلمه شبکه توزیع را ارجاع بدهیم.

 سوال: آقای رضایی توضیح بدهید.
 رضایی: یک توضیح مختصر بدهم خدمت شما که اشتباه نگیرید وقتی ما می‌گوییم ما به التفاوت را خواهیم پرداخت که آن حق فنی همان آزمایشگاهی که شما مثال زدید آن هزینه مازاد کیت را جزو فنی محاسبه می‌کنیم و در طرح ۴ آورده خواهد شد تحت عنوان ما به التفاوت ارز یعنی محاسبه اینها برای بیمه‌ها کار چندان سختی نیست و همه اینها محاسبه می‌شود یعنی جزئی از خدمت خواهد بود و این مبلغ را بنا نیست ما به بیمار بدهیم بیمار خدمتش را دریافت می‌کند و به ارائه دهنده پرداخت خواهد شد کما اینکه در بحث دارو هم همین است ما به التفاوت دارو را ما متعهد می‌شویم به داروخانه پرداخت می‌کنیم و به بیمار پرداخت نخواهد شد همین اتفاق هم در تجهیزات خواهد افتاد.
 فلاح: این ما به التفاوت که شما می‌فرمایید محاسبه می‌شود، ساختار بیمه برای محاسبات بسیار قوی است ولی از آن طرف بیمه تلاش می‌کند همیشه قیمت را پایین‌تر بیاورد یک سری ذینفع دیگر هم است.

 رضایی: مرجع قیمت گذاری را ما سازمان غذا و دارو قرار می‌دهیم یعنی ما خودمان مرجع قیمت گذاری نخواهیم بود.
 فلاح: سازمان غذا و دارو هم باید قیمت گذاری را با توجه به آن افرادی که به خدمت شما عرض کردم انجمن‌های تخصصی، انجمن بیمارستان‌های دولتی، انجمن بیمارستان‌های خصوصی، تولیدکنندگان، وارد کنندگان همه بنشینند و راجع به این محاسبات انجام بدهند.

 سوال: یعنی الان شما فقط نگران قسمت مردمش هستید؟
 جاهد: ایشان الان فقط یک قسمت از آن بحث ۴۲۰۰ را می‌فرمایند و فرمایششان درست است ولی تجهیزات پزشکی به خاطر اینکه گستره‌اش خیلی زیاد است.

 سوال: این کار که آقای رضایی به آن اشاره می‌کنند بدهیم به بیمه‌ها چقدر به نفع تولید کننده و مردم می‌شود؟
 جاهد: به خاطر اینکه ما نمی‌توانیم همه آن را به بیمه بدهیم و یا همه را به قسمت دیگر بدهیم برنامه‌ای که ما داریم یک قسمت را ما می‌گوییم بیاییم تقسیم بندی کنیم حتما ایشان هم موافق هستند که این ۴۲۰۰ حذف بشود، چون چندین بار هم اشاره فرمودند، همه موافق این هستند که چهار و دویست حذف بشود، برنامه‌ای که ما داریم این است که ما بیاییم این را تقسیم بندی کنیم یک جا‌هایی وزارت بهداشت خودش ساز و کار دارد ایشان هم فرمودند، بحث مناقصه، فراخوان و بحث قیمت گذاری و بحث رقابت را بیاید تعیین کند و پیشنهاد ما هیئت امنای ارزی است به خاطر این که ساز و کار این کار را دارند، بیایند مناقصات بزرگ را در زمینه استنت یا پروتز انجام بدهند اصلاً با وارد کننده هم کاری ندارند و وارد کننده هم کاری ندارد چند دلار است، دلارش چند است قیمتی که می‌دهد مثلاً ۱۰۰ یورو قیمت می‌دهد همان را دریافت می‌کند ولی فروشش از طریق هیئت امنای ارزی است ولی با این روش اولاً بحث رقابت اتفاق می‌افتد ۲۰ تا ۳۰ درصد یا ۱۰۰ درصد قیمت‌ها به خاطر رقابت کاهش پیدا می‌کند و بحث آن طرف هم که افزایش چشمگیر نیاز‌ها یعنی بیمارستانی در هر استانی علاقه مند است که یک انبار هم برای خودش داشته باشد به خاطر این بیشتر از نیاز خودش درخواست می‌کند، پیشنهاد ما این است که یک قسمتش برود سمت هیئت امنای ارزی و یک قسمتش هم برود سمت بیمه.

سوال: آقای فلاح جمع‌بندی بفرمایید.
 فلاح: من جمع‌بندی را به این صورت انجام می‌دهم که اولاً باید مشخص شود که این ۹۴ همت، صد همت یا هر چیز دیگر یا ترکیبی از تغییرات نرخ ریالی اش و ارزی اش چقدر خواهد بود، شما وقتی که ارز را تبدیل به ریال می‌کنید و می‌گویید اینقدر باید ریال بدهم گیرنده این ریال که فقط بیمه نیست، گیرنده ریال دانشگاه‌های علوم پزشکی هستند و شبکه‌های شهرستانش هستند اینها می‌خواهند تسویه حساب کنند، اینها می‌توانند هر کاری با آن بکنند، سنوات قبلی هم همین را نشان داده پول غیر تجهیزات پزشکی می‌دهند، با آن کارانه می‌دهند، بدهی‌های قبلی‌شان را به جا‌های دیگر می‌دهند اولین کار این است که این پول در این شبکه می‌خواهد توزیع بشود باید ستاره دار بشود نمی‌شود این پول ستاره‌دار نشود، دومین قضیه این است که این پول باید به موقع و در زمان مناسب داده شود ما نمی‌توانیم بگوییم یک خروار گاز داریم ولی زمستان که گاز لازم داریم بگوییم گاز نداریم، تابستان گاز داریم. این ارز یا ریال باید در زمان خودش یعنی سازمان برنامه بودجه نباید زیر حرفش بزند، عددی که گفت در زمان مناسب باید بدهد.

 سوال: آقای رضایی جمع‌بندی شما را هم داشته باشیم.
 رضایی: به طور خلاصه اینکه قرار نیست بیمه‌ها که اینجا ورود پیدا می‌کند به عنوان اولاً حامی خواهند بود به ویژه حامی مردم و قرار نیست اختلالی در سیستم توزیع اتفاق بیفتد بلکه قرار است در تغییر مبدا و مقصد یعنی از ابتدای زنجیره به انتهای زنجیره به عنوان واسط عمل کنند و این اقدامی است که نیاز به همکاری چندین دستگاه کنار هم دارد و ما سعی می‌کنیم انشاالله به عنوان یکی از اجزای این زنجیره در کنار بقیه ذینفعان نقش خودمان را ایفا کنیم فقط صرفاً اعلام آمادگی بوده و نظر تخصصی ما این است که این اتفاق، اتفاقی است که در راستای سیاست‌های کلی سلامت و سیاست‌های ابلاغی است و انشاالله  به نفع مردم هم خواهد بود.